گام اول: موهای بز توسط تخته زیگا و زدن طنابی که به تخته متصل است به صورت رشته های نازک و جدا از هم در می آید که در اصطلاح به اینکار حلاجی موی بز گفته می شود.

گام دوم: بر روی موهای حلاجی شده با استفاده از جاروهای دستی مقداری آب ریخته می شود تا کمی مرطوب شوند و سپس آنها را به صورت فیتیله ای می پیچند و درون گونی هایی می ریزند که به آنها حمبونه گفته می شود.

گام سوم: گونی موهای بز توسط کمربندی مخصوص به کمر موتاب بسته می شود که این کمربند از یک طرف به طنابی وصلی می شود که سر دیگر این طناب به چرخ ریس وصل شده است.

گام چهارم: موتاب از داخل گونی دو سر از رشته های فیتیله ای مو بز را به سمت دیگر چرخ ریس وصل می کند.

گام پنجم: حالا موتاب با راه رفتن به سمت عقب باعث می شود که طنابی که به چرخ وصل شده به عقب کشیده شده و باعث چرخیدن چرخ شود. از یک سمت چرخ میچرخد و از سمت دیگر موهای ول شده به چرخ شروع به تابیده شدن می کند.

گام ششم: پس از تمام شدن تابیده شدن موها، شخص موتاب آنها را چرخ جدا می کند و دور دوتا میله که به زمین متصل هستند می اندازه و به نوعی تلاش می کند با چرخاند ریسمان ها باعث محکم شدن آنها شود.

گام هفتم: شخص موتاب می تواند کار موتابی خود را تکمیل کند و با بافتن ریسمان ها (شبیه به بافت موهای دختران) آنها را تبدیل به طناب های محکم کند یا اینکه این ریسمان ها را به عشایر بفروشد تا برای بافت چادرهای خود استفاده کنند.